Page 63 - mijncité

de oude cité langs de steennweg op eindhoven, opgericht midden jaren twintig.
aan de hand van de bevindingen van bijkomende proef- boringen, werd beslist in 1924 de plaats van afdieping te verplaatsen van de Meulenberg naar een plek ten zuiden van het centrum van Houthalen. toen de schachten in 1933 eindelijk klaar waren, was het volop crisis: de vraag naar kolen daalde sterk, en de maatschappij zat in nanciële nesten, ondermeer door slepende onteigeningsprocedu- res. Het zou tot 1939 duren voor de productie de nitief kon opstarten. in 1964 fusioneerde de mijn van Houthalen met die van Zolder en werden ondergrondse verbindingen geboord. samen mochten zij nog tot 1992, zij het zwaar verlieslatend, als laatste mijnen van Limburg blijven produceren, om ‘een strategische reserve’ te garanderen.
DE ouDE cité
In de jaren ’24-’25 werd langs de steenweg naar Eindhoven, ten noorden van het centrum, de eerste groep woningen neergezet. Deze ‘Oude Cité’ omvat 30 arbeiderswoningen, deels langs de steenweg, en deels langs twee insteken. Het zijn eenvoudige baksteenwoningen, met vormaccenten aan de ingangen. Ze liggen in groepen van 2, 4 en 6 in drie verschillende types, elk met een bescheiden tuintje, soms een voortuin. Vooral de binnenstraatjes hebben een zekere intimiteit.
Op deze aanzet van cité werd later niet verder gebouwd,
omdat de gronden niet meer aan een aanvaardbare prijs konden worden aangekocht. Het wijkje vormt nu een eilandje, dat niet aansluit op de mijnvestiging, het centrum of de nieuwe cité.
mEuLEnbErg
tegen het einde van de jaren 30, werd met een nieuwe cité begonnen op de Meulenberg, op anderhalve kilometer van de mijnzetel. de wijk werd daardoor een geïsoleerde een- heid zonder echte aansluiting op het Houthalense centrum. Het algemeen plan is symmetrisch opgebouwd rond de Kerklaan als centrale as. die had bovenaan moeten eindigen op een kerk, die er evenwel nooit kwam. nu is het een onduidelijke plek zonder functie. Vlakbij werd een kleine, voorlopige kerk gebouwd voor de vele katholieke italiaanse families van de wijk..
Geen tuinwijkprincipes hier in de opbouw van het straten- patroon. Het geometrische wijkontwerp houdt geen rekening met de helling van het terrein zodat de woningen soms terrasvormig op elkaar aansluiten. de verdeling in hiërarchie is duidelijk. Langs de brede Kerklaan en de Brelaarstraat aan de voorzijde van de cité staan de woningen voor hogere bedienden en ingenieurs. Hetzelfde geldt voor de hoger gelegen wildrozenstraat, waar ook de villa van de
63