Page 69 - mijncité

en de architectuur eenvormiger. Langs de Koolmijnlaan werden zestien identieke bediendenwoningen ge- bouwd, tweewoonsten in cottagestijl met een opvallend dakvolume.
in de vijftiger jaren kwamen er langs de Pater amadeuslaan nog enkele identieke tweewoonsten voor inge- nieurs bij in modernistische stijl van de hand van architect isia isgour.
tErug naar DE 19DE EEuw
De wijken Mommenplas en Op’ t Einde, respectievelijk 124 en 126 woningen, vormen een apart verhaal in de geschiedenis van de mijncités. Ze werden gebouwd in de tweede helft van de twintiger jaren, en lijken op de traditionele arbeiderswijken van de 19de eeuw. Ze gingen geheel voorbij aan de provinciale reglementen van gezondheid en hygiëne, en aan de ontwerprichtlijnen van de provinciale architect.
de lange reeksen zeer kleine identieke rijwoningen, tot 14 zij aan zij, hebben quasi geen enkele architecturale de- taillering. in de smalle rechte straatjes was geen groen aanwezig. Met de onderdoorgang ‘Onder de Poort’ aan de Koolmijnlaan lijkt de wijk bijna afgesloten van de handelsbuurt.
de wijken worden vrijwel uitsluitend bewoond door allochtonen. in het midden van de jaren ‘80 wilde de bouwmaatschappij deze wijken ver- vangen door een meer aan heden- daagse normen aangepast woon- project. dat stuitte op zoveel protest van de bewoners dat hiervan werd afgezien. in de plaats daarvan werden de woningen collectief gerenoveerd en uitgebreid. de enkele bloembakken op de nieuw beklinkerde straten en de niet-functionele luiken aan de ramen kunnen de monotonie evenwel niet doorbreken.
in de kleine tuintjes werden alle wo- ningen van een garage voorzien, zodat het contact naar de binnengebieden helemaal verbroken is. deze binnen- gebieden, met parkeerruimten en wat verloren speeltuintjes missen elke ruimtelijke kwaliteit.
koLEnsLag
in de jaren na de tweede wereldoorlog werd de wijk ‘De Lindeman’ opgetrok- ken. deze kolenslagcité heeft een geo- metrisch stratenpatroon met 2-, 4- en 6-woonsten, met een zeer beperkt aantal types, een sobere architectuur en weinig variatie. Zoals in de meeste kolenslagwijken is de grootste bevol- kingsgroep van italiaanse afkomst.
Op enkele plaatsen in de wijk, werden rond 1990 enkele invulprojecten ge- bouwd. deze appartementsgebouwtjes sluiten niet echt aan bij de rest van
de wijk door hun schaal en materiaal- gebruik.
sociaLE prioritEit
Voor de gemeente moeten de woningen aan het rond Punt en de Koolmijnlaan zo goed als mogelijk bewaard blijven, omdat ze een histo- rische en toeristische waarde in het Zolderse mijnverhaal hebben. in de wijken wil ze de samenhang in kleur- en materiaalgebruik zo gaaf mogelijk houden, voor wat het zicht van op straat betreft. Voor de achterliggende ruimten wordt geen streng beleid gevoerd. de gemeente wil in de cités de voorrang geven aan het sociale verhaal: woonkwaliteit en leefbaar- heid. Voor de begeleiding van bouw- aanvragen worden de diensten van stebo druk geconsulteerd.
tom Michielsen heusden-zolder (rondpunt) directeur cc Muze heusden-zolder.
“Het is moeilijk een evenwicht
te vinden tussen het historische en nieuwbouw. We hebben zelf veel nagedacht over de keuze van de materialen. Wat kan, moet bij een verbouwing zeker behouden blijven, maar wat te oud en slecht is moet afgebroken worden en vervangen worden door een moderne bouw die contrasteert met het oude.
Het is niet gemakkelijk om je
in dit contrast te kunnen vinden.”
Tom
69