Page 31 - mijncité

voortijdig afgevoerd, en werden naargelang de behoeften woonstraten bijgebouwd. Met de wijken Mommenplas en Op’t Einde, werd helemaal met het tuinwijkidee gebroken. daar werd teruggegrepen naar kleine eenvoudige arbeiderswoningen, zij aan zij aaneengesloten langs smalle straten, zoals in de 19de-eeuwse industriesteden.
in Houthalen werkte men niet verder op de oude cité van de jaren ’20 langs de steenweg, maar plantte men een nieuwe wijk in op de Meulenberg. Hier is van de klassieke tuinwijk- instrumenten al lang geen sprake meer, en werd gekozen voor een geometrisch plan.
in de crisisjaren vanaf 1930 werden er niet veel arbeiders- woningen meer gebouwd. na de heropleving werden enkele wijken uitgebreid, zoals in winterslag en eisden, maar de rijkdom van de tuinwijkidee is hier grotendeels verdwenen. Vanaf dan was het vloeiende ontwerp van de straten, en de doordachte schikking van de woningen er langsheen, zo goed als verleden tijd. rechte straten zijn goedkoper en overzichtelijker, en maken het leggen van de nutsleidingen eenvoudiger. Ook de groenaanleg werd soberder.
o na de tweede wereldoorlog was de tuinwijkidee voor- goed verdwenen, en vervangen door rationele seriebouw, zoals in de noordwijk te zwartberg.
31