Page 40 - mijncité

oVer Mensen en (in)wijken
o in de meeste cités, waar een grote moslimgemeenschap leeft, verrees een moskee.
o in waterschei werd een voormalig logementshuis verbouwd tot oekraiens-katholieke kerk.
o Voor de mijndirecties was het bouwen van een groots gebedshuis een prestigekwestie.
de ‘mijnkathedraal’ van zwartberg, gewijd in 1941, is een ontwerp van henri lacoste, die ook deze van beringen tekende.
in de meeste oudere wijken is er altijd een mix geweest van Belgen en buitenlanders. sommige wijken, zoals de eerste cité van winterslag, waren voorbehouden voor Belgen. deze vermenging van culturen groeide van bij de aanvang en werd er vanzelfsprekend. in de echte arbeiderscités was de aanwezigheid van migranten veel groter. Met name in de kolenslagwijken waren nauwelijks autochtonen aanwezig.
migrantEn: goEDkoop En wErkwiLLig
Het verhaal van de mijncités is ook het verhaal van de aanwezigheid van de migrantengemeenschap in Midden- Limburg. Van bij de voorbereidende werkzaamheden werden geschoolde arbeiders uit de waalse en noord- Franse industrie gehaald. Bij de opstart van de productie bleek algauw dat er nooit voldoende werkkrachten uit de plaatselijke bevolking of zelfs uit de verdere buurt konden gerekruteerd worden. enkel Beringen als meest westelijke vestiging kon over een groter achterland beschikken. de eerste migranten waren vooral nederlanders en italianen, en ook heel wat Polen met ervaring uit het ruhrgebied. Het aanwerven van migranten bood ook voor de mijnbazen heel wat voordelen: ze hadden geen hoge looneisen, en waren erg afhankelijk van hun werkgever/huisbaas en dus gehoorzaam en gewillig.
Bij de dreiging van de tweede wereldoorlog vertrokken veel migranten terug naar het thuisland. tijdens de oorlogs- jaren, toen de steenkoolproductie onder duits beheer stond, kwamen er werklozen uit heel Oost-europa en werden russische krijgsgevangen ingezet, 5200 in getal.
na de bevrijding moest de productie dringend omhoog.
40
toen de mijnen nog in bedrijf waren, waren alle citébewoners werknemers van de mijn. buren waren ook collega’s, al verstonden ze vaak nauwelijk een woord van elkaars taal. vandaag is de mijn verdwenen, maar de cités zijn er nog. vandaag zijn buren geen collega’s meer. sommigen bleven, anderen vertrokken en nieuwe gezichten doken op. nog steeds zijn de mijncités een multiculturele smeltkroes.