Page 51 - mijncité
P. 51
karakteristieke vierwoonst in de cité ancienne.
de cité, gelegen ten oosten van het mijnterrein, is verdeeld in 3 delen, die tevens de drie fasen zijn waarin de wijk werd uitgebouwd: één aan elke zijde van de t-verbinding van
de Onderwijslaan op de andré dumontlaan, waarachter de mijnuitbating en de eerste cité, de ‘cité industrielle’ gelegen is.
DE cité inDustriELLE
ingenieur Verwilghen startte in 1910 met het ontwerp en de bouw van de mijncité. deze rationele geest bedacht een onbeperkt uitbreidbaar rasterplan, gebaseerd op identieke rechthoekige percelen.
Voor de kleinere woningen, alle van het Mulhousetype met twee bouwlagen en een plat dak, voorzag hij telkens één perceel. Voor de ingenieursvilla’s werden twee percelen bestemd. de architectuur van de Mulhousewoningen was zeer sober en functioneel, maar ze hadden veel waterdicht- heidsproblemen. Halfweg de twintiger jaren werden ze met een dak in cottagestijl afgewerkt, een bijkomende ruimte die voor logeurs bestemd is. aan deze oostelijke zijde van de andré dumontlaan werd tevens de directeursvilla in een immens park gebouwd. Later kwamen hier nog de kerk, een parkje en enkele tweegezinswoningen.
DE cité anciEnnE
in 1922 werd aan de cité ten noorden van de Onderwijslaan begonnen. Mijnarchitect Gaston Voutquenne wilde af van het rastervormige plan en ging voor het tuinwijkprincipe. in een reeks ontwerpstappen transformeerde hij het ontwor- pen raster tot een sierlijk plan, gebouwd op twee op elkaar geplaatste ontsluitingslussen. Hij koos voor speelsheid en verrassing tegenover de vroegere keuze voor éénvormige rationaliteit.
Het plan is opgebouwd volgens ontwerptraditie van het tuinwijkidee: een interne ontsluiting met lussen, met daar- tussen de invulling van de woonstraten, en tenslotte de ontsluiting van de binnengebieden door voetgangerspaden en gemeenschappelijke pleinen. in de hoek van de andré dumontlaan werd een rechthoek uitgespaard voor de bouw van openbare voorzieningen.
Op een bepaald ogenblik werd van hogerhand beslist in
de zuidwesthoek een ruime hoek weg te snijden voor een scholencomplex. deze ingreep negeerde de nieuwe struc- tuur volkomen. Het snijdt een stuk uit de buitenste lus, waardoor de logica van de ontsluiting verdwijnt en er rest- ruimten ontstaan die moesten worden opgevuld.
51